Dünya’da birçok önemli ve güçlü medya kuruluşları farklı dillerde yayınlar yaparak ülkelerinin diğer devletlerde daha rahat ‘Propaganda’ yapabilmesini sağlıyor. Bilginin hızla yayıldığı bir çağda bu gibi medya kuruluşlarına ihtiyaç olduğunu gören ülkeler kendilerine rakip olarak gördüğü ülkelere de bu medya kuruluşları aracılığı ile de baskı kurabiliyor.

Bunu İngiliz BBC, Amerikan CNN, Alman DW, Rus Sputnik gibi yayın organlarının haber akışlarında rahatlıkla görebiliriz. Bu anlamda bu yayın organlarının güvenilirliği konusunda bağımsız toplumların her zaman şüpheleri dile getirilir.

Türkiye ise bu ülkelerin yayın organlarının baskısı altında kalan bir ülke haline geldi. Buna en önemli etkenlerde biri ülkede ‘Bağımsız medya’ alanının daralmasıdır. Prosedürlerini yerine getiren güçlü medya kuruluşları bu boşluğu değerlendirip ülkede yayın yapan ağlarını oluşturabiliyor. Medya anlamında ‘içerdeki muhalif yayın organlarını’ engelleme pahasına dışarıdaki yayın organlarına teslim olmuş durumdayız. Ülke otoritesinin bu medya kuruluşlarına müdahalesi durumunda ikili ilişkilerin zarar görmesi ihtimali doğuyor. Bu nedenle bu medya kuruluşlarına ‘aleyhte’ haberler nedeniyle bir ihtar gelmiyor. Bu üzerinde tartışılması gereken önemli bir konu…

Global medya şirketlerinin işleyiş tarzları üzerinde daha fazla yorum yapmadan bizi ilgilendiren önemli bir konuya değinmek gerekir. Almanya’nın global medya kuruluşu DW Türkçe, Çerkesler üzerine bir belgesel yayınladı. Bu belgeseli artık aramızda izlemeyen Kuzey Kafkasyalı kalmadı. Belgeselde, Osmanlıdan sonra Türkiye’nin kuruluş dönemi ve ardından Çerkeslerin asimilasyon konusu işlenmiş. Bu tartışmalara Kuzey Kafkasyalıları temsil eden bazı kuruluşlar dahil olup bazıları belgeseli güzelleyip bazıları ise eleştirdi.

Biz Abhazların da bahsedildiği belgeselde önemli detaylar var iken ben bu tartışmalara katılmak istemiyorum. Polemiklerin çoğu zaman yıpratıcı olduğunu düşünüyorum. Tartışma kültürünün son yıllarda ülkede yok olmakta olduğunu görmekle birlikte soydaşlarımızın da bu tuzağın tam ortasına çekildiğini somut örneklerle görmekteyim.

DW Türkçe’de yayınlanan belgeselde, Anadolu topraklarına sürgün edilen Kuzey Kafkasya halklarından bahsedilirken Abhazya ve Güney Osetya bayrağının kullanılması önemli bir detay. Çünkü, Almanya’nın propaganda aracı olan DW Türkçe’de, her 2 ülkenin bayrağının kullanılması fiili olarak bu ülkelerin varlığını kabul etmesi anlamına gelir. Belgeseldeki anlatının devamında Kuzey Kafkasya ülkelerinden bahsedilirken, “Bazıları bağımsız bazıları ise Rusya Federasyonu’na bağlı özerk cumhuriyetler” diye cümleye devam ediliyor. Bahsedilen ülkelerde Rusya Federasyonu’na bağlı olmayan ve bağımsızlığını ilan etmiş Abhazy Cumhuriyeti ve Güney Osetya’dır.  Dolayısıyla kullanılan bayraktan sonra “Bazıları bağımsız” denilerek Abhazya ve Güney Osetya işaret edilmişti.

Batılı ülkeler, Abhazya ve Güney Osetya’nın  bağımsızlığını kabullenme adına toplumun nabzını mı ölçmeye çalışıyor? Peki bu yayından sonra ne olur? Batı’nın, Kafkasya’daki kapısı Gürcistan doğrudan Almanya’ya veya bu ülkenin yayın kuruluşuna tepki gösterir mi?

Uzun yıllardır gazetecilik yapıyorum. Tek bir ifade bozukluğu veya noktalama işaretinin bile uluslararası krize neden olduğunu çoğu zaman görmüştüm. Bu nedenle gazeteciler işlerini ciddiyetle yapar. DW Türkçe’nin kadrolarının kalitesini biz gazeteciler de iyi biliriz. Kesinlikle bu belgeselde Abhazya ve Güney Osetya bayrağının kullanımı ve ‘bağımsız devletler’ olarak işaret edilmesinin editör hatası olarak görmüyorum. Bu nedenle bu hamlenin toplumların nabzını ölçmeye dönük bir hamle olduğunu düşünüyorum. Tüm Kuzey Kafkasyalılar vurgusu anlamıyla belgeseli tartışırken yakın bir zamanda belgeselin içeriğindeki Abhazya ve Güney Osetya vurgusu ve detayları bizim için çok önemli.

https://www.youtube.com/watch?v=M-HtQ-vbWhY